Нефармальны беларус
Ці звонка сьвісьне пугаўё,
Ці вольны вецер загуляе,
Мы слова роднае сваё
На поўны голас вымаўляем.
Сьмяюцца з пылам у вачах,
Маўчаць сумліўцы ў паняверцы.
А шал на зрадніцкіх лычах
У наступ кліча нашы сэрцы.
Няхай ману разносіць хлус, хай хлус...
Няхай стукач шукае змову.
Я нефармальны беларус, я — беларус,
А вы, навокал, хто вы?
Стагодзьдзі гледзяць нам усьлед,
І мы свой позірк не хаваем,
На папялішчах даўніх бед
Мы сёньня памяць засяваем.
Каб адрадзіць і захаваць
Усё, чым трызьняць ліхадзеі:
Бязроднік — з мэтай зруйнаваць,
А здраднік нават пыл развеяць.
Звыроднік пашпарт валачэ...
Ці нам прыпадабняцца гнюсу?!
Адзнака ў пашпарце яшчэ
Ня права звацца беларусам!
Па гэтай годнасьці сьвятой
Згадайма мову, памяць, веру,
Навечна варты толькі той,
Хто беларус і без паперы!
Няхай ману разносіць хлус, хай хлус...
Няхай стукач шукае змову.
Я нефармальны беларус, я — беларус,
А вы, навокал, хто вы?
(с) Сяржук Сокалаў-Воюш